So hello there dear

Onderwerp: So hello there dear za maa 31, 2012 6:48 am

HELLOW DARLING

Mikaela keek even verveeld rond, op dit moment had ze eigenlijk niet veel te doen. Een diepe zucht verliet haar keelgat. Terwijl ze enkele blonde lokken achter haar oor stak stapte ze verder, richting de berg. ze was er al eens eerder geweest en had toen mooi uitzicht gehad. Daar kon ze even tot rust komen, wat ze af en toe wel eens nodig heeft om tot zichzelf te komen. Even wreef Mikaela in haar zilver kleurige ogen. Zuchtte toen opnieuw en keek even naar boven naar de top van de berg. Niet dat het zo ver was. terwijl ze verder en verder omhoog stapte, begon ze meer te zien, en stillaan ook de stad wat verderop. Een sierlijke grijns sierde haar liggen. Een koude windvlaag zorgde ervoor dat Mikaela even een koude rilling door heel haar lichaam voelde stromen. Vlug deed haar kap op haar hoofd, waardoor haar ogen en neus onder de schaduwen van haar kap verdwenen, alleen haar lippen waren nog lichtjes zichbaar. Met haar Nighthawks .50 op haar rug stapte ze verder. Toen ze er bijna was stopte Mika even en keek even naar de omgeving. Het was een mooi uitzicht, dus de koude was het wel waard voor haar. Even bleef ze nog zo een tijdje staan kijken. Maar uiteindelijk draaide ze zich weer om en klom verder de berg omhoog. Het ging deze keer veel sneller dan de vorige keer, waardoor ze al snel genoeg toch de top van de berg geraakte. Terwijl ze even haar hand over haar voorhoofd onder haar kap wreef ging ze op haar gemakjes gaan zitten en staarde naar het stadje dat wat verder van de berg was. Het zag er klein uit vanaf hier, trouwens dit was een goeie plek om alles in de gaten te houden voor als je wacht hebt. Omdat je het hoofdkwartier van Morsmordre ook zag, en zo nog redelijk goed kon zien wie er op hun gebied rondliep, dus onbevoegde bezoekers kon je snel ontdekken. Toen ze even naar de voet van de berg keek zag ze een klein iemand naar boven wandelen. Eerst was MIkaela nog van plan om weg te gaan, want ze wist niet of ze wel nu op dit moment zin had in een gesprek maar omdat het waarschijnlijk ook iemand van de bende was, kon het op dit moment toch geen kwaad om die toch eens te ontmoeten, dus wachte Mikaela geduldig tot hij boven zou zijn.

Onderwerp: Re: So hello there dear za maa 31, 2012 7:42 am

Zijn twee uitzonderlijke blauwe ogen schoten constant argwanend heen en weer. Nog even en hij was weer terug, hoewel alles hem bleef achtervolgen. Maar eenmaal aangekomen bij Hq zou hij veilig zijn. daar zaten zijn broeders en zelfs zusters. zij zouden hem helpen als hij echt zwaar in de problemen kwam. even stond hij stil en haalde een hand door zijn blonde haren. Zijn haar was niet lang, maar wel altijd in model. Ten minste, zijn model. Hij was een soort van easy guy. Het interesseerde hem niet erg veel hoe zijn haar zat, normaal hoefde hij er alleen een kam doorheen te halen, te schudden met zijn hoofd en het zat goed. Dat was wel makkelijk, vooral als je het vergelijkt met het dagelijkse ochtend werk van een meisje. Bij het idee alleen al liepen de rillingen over zijn rug. Zwijgend vervolgde hij zijn pad terug, uitjes in je uppie waren niet altijd leuk. Hij had zich nu echt verveeld, maar er wachtte een beloning op hem. Een goede nacht rust, maar dat dan pas aan het eind van de avond. Nu was het tijd om toch nog even te chillen, er was toch niks ergs aan de hand. Maar ook wilde hij de rest van de wereld in de gaten houden, en daarvoor had hij een goeie plek nodig. Mountain High was daar de beste plek voor, daar heb je uitzicht over heel HQ en zelfs nog een beetje omgeving. Maar terwijl hij naderde zag hij er toch ook een ander zitten, in stilte greep hij naar zijn Glock maar bedacht zich toen hij zich bedacht dat het niet echt een vijand kon zijn. Vijanden zouden hier snel worden uitgeschakeld, dus er was helemaal niks te vrezen. Zijn hand zakte af naar zijn broekzak en in alle rust sjokte hij de berg op. De nu nog onbekende had hem al opgemerkt en besloten te blijven zitten. Hij hoefde zijn handen niet uit zijn zakken te halen om boven te komen. hij had nu eenmaal een goed getraind lichaam, met een behoorlijke hoeveelheid spieren en littekens. Eenmaal boven aangekomen keek hij neer op het gestalte van een meisje. ''En hier hebben we dan dus?'' Hoewel hij was geboren in Rusland, had hij het engelse accent van zijn moeder overgenomen. in zijn ogen stond een duidelijke afstandelijkheid met een vleugje kilte. ''Laat ik het anders formuleren, ik hoop dat je hier thuishoort anders heb je een heel mooi gat ik je lijf om te bewijzen dat we niet erg happerig zijn op indringers.'' Hij draaide zijn hoofd nu naar het meisje en keek haar recht aan.

Onderwerp: Re: So hello there dear za maa 31, 2012 8:01 am

I'M RINGING ALL THE WARNING BELLS

Terwijl ze toch op haar gemak zat te wachten verzette ze zich een beetje zodat ze beter bij haar vertrouwelingen kon. Niet dat ze die nodig had, want ze had zo het gevoel dat hij ook in Morsmordre zat, ok ze kon dat nu ook weer niet precies weten, maar ze geloofde haar gevoel dus maakte ze zich op dit moment niet echt zorgen, trouwens als er gevaar was is ze lenig genoeg om in een seconde haar wapens te pakken en recht te staan. ''En hier hebben we dan dus?'' Even trok ze verbaasd een wenkbrauw op."Ook een goeie dag" sprak ze rustig en keek hem strakjes aan. Ze zag wel dat hij afstandelijk was, maar omdat ze het hier nu wel gewoon was was ze dat niet meer, in het begin was ze dat ook geweest maar nu niet meer, wat wel niet wilt zeggen dat ze nu iedereen die ze tegen komt vertrouw, dat kun je dus wel vergeten. ''Laat ik het anders formuleren, ik hoop dat je hier thuishoort anders heb je een heel mooi gat ik je lijf om te bewijzen dat we niet erg happerig zijn op indringers.'' hoorde ze hem nog vervolgen. Even keek ze hem strak aan en begon toen lichtjes te lachen."Maak je maar geen zorgen, ik ben in het gebied waar ik thuis hoor" sprak ze vriendelijk alsof het helemaal geen bedreiging was geweest, natuurlijk als dat iemand van een andere maffia dat tegen haar zou hebben gezegt zou ze direct erop hebben gereageerd hebben, en die zou dan waarschijnlijk al dood op de grond liggen. Maar doordat hij haar bedreigd had, wist ze dat haar gevoel juist was geweest. Liefjes als een engel glimlachte ze, alleen was ze geen engeltje, verre van trouwens. Maar zolang de schijn op blijft vind ze het goed om zo te lachen. "Ik ben Mikaela, maar zeg maar Mika" Stelde ze zich rustig om te laten zien dat ze de bedreiging negeerde."Kom er gerust bij zou ik zeggen" Vervolgde ze toen keek even omhoog om hem recht aan te kijken en keek toen weer naar het stadje beneden.Ondertussen haalde ze haar kap van haar gezicht om de wind tegen haar gezicht te voelen botsten. Een koude windvlaag was het, maar omdat het nog redelijk warm weer was maakte dat op dit moment helemaal niks uit.

Onderwerp: Re: So hello there dear zo apr 01, 2012 3:17 am

Haar houding leek hem niet echt te kalmeren, maar ze had een vermoeden waar hij hoorde. Daar was hij nu behoorlijk zeker van. Maar ze reageerde niet vijandelijk, dus ze was waarschijnlijk geen vijand. "Ook een goeie dag" sprak ze rustig en keek hem strakjes aan. Haar reactie op zijn eerste opmerking was niet slecht. Maar hij boorde zijn ogen strak in die van haar. even liet hij zijn ogen over de omgeving glijden, hij probeerde zijn hersenen op nul te zetten. Zijn volgende opmerking werd eerst beantwoord met een strakke blik en daarna een lach. Dit was positief voor hem, ze was geen vijand. "Maak je maar geen zorgen, ik ben in het gebied waar ik thuis hoor" Haar toon was vriendelijk en hij knikte langzaam. ''Dat is mooi dan, dan heb ik dus geen reden om wat te doen.'' In zijn stem klonk even iets van amuse. Hij trok zijn mondhoeken lichtjes op en ontspande zijn spieren terwijl hij zijn blik op het stadje liet hangen. Niet dat er erg veel te zien was vanaf hier, maar ach. Terwijl ze naar hem glimlachte leek het net op de glimlach van een engel, maar hij wist beter. Mensen die zo naar je lachten waren bijna altijd niet zoals ze zich voordeden. Hij was er ook een van, hij leek onschuldig, maar hij was behoorlijk gevaarlijk. "Ik ben Mikaela, maar zeg maar Mika" Hunter knikte even maar zweeg nog."Kom er gerust bij zou ik zeggen" Hunter volgde eerst haar blik naar de stad en ging er toen langzaam bij zitten. ''Hunter is trouwens de naam, sommige noemen me Hunt, maar ik prefereer het ander.'' Zijn stem was meteen een stuk vriendelijker als net. ''Je bent hier volgens mij nog niet zo lang, de meeste gezichten ken ik wel hier.'' Hij keek haar vragend aan en haalde even een hand door zijn blonde haar. Hij was er al een tijdje, maar hij kon ook nergens anders heen. ''Hoe oud ben je eigenlijk?'' Vroeg hij plots en keek haar weer aan, hij was soms iets te nieuwsgierig naar anderen maar dat maakte in dit geval niet uit. Ze zag er best oud uit, maar haar gezicht kwam hem niet echt bekend voor.

Onderwerp: Re: So hello there dear za apr 07, 2012 5:14 am

ONLY RELAXING

Ze genoot van de koude dat hier was ookal had ze haar trui toch wel goed dicht gedaan. Af en toe keek ze even naar de jongen naast haar die nog recht stond maar uiteindelijk gleden haar ogen weer naar de stad dat beneden onderaan wat verder van de voet van de berg lag. ''Dat is mooi dan, dan heb ik dus geen reden om wat te doen.'' hoorde ze hem zeggen met wat amuse. Even schudde ze grijnzend haar hoofd. En zette toen haar handen naar achteren op de grond zodat ze erop kon gaan leunen. Natuurlijk wist ze dat dat liefjes glimlachen neit echt veel zin had, maar ze was het nu gewoon geworden om dat te doen, dan was ze ook niet van plan om het achterwegen te laten om te zorgen dat het leugentje niet verzwakt. Hij ging langzaam erbij zitten.''Hunter is trouwens de naam, sommige noemen me Hunt, maar ik prefereer het ander.'' stelde hij zich wat vriendelijker vor. Even bewoog ze met haar lippen eerst zijn volledige naam en toen de korte versie. En grijnsde toen geamuseerd."Hunter klinkt ook veel beter" Bekende Mikaela terwijl ze Hunter glimlachend aankeek. Ondertussen streek ze weer eens enkele blonde lokken voor haar ogen weg die wat in de weg lagen. ''Je bent hier volgens mij nog niet zo lang, de meeste gezichten ken ik wel hier.'' hoorde Mikaela hem vragen waardoor ze zich even wat draaide zodat ze hem nu weer aankeek. "ja..." begon ze peinzend." Ik ben hier nog maar een tijdje" antwoorde ze nogal kort en vaagjes. Ze wou liever de reden niet zeggen waarom ze hier was. Mika wou het verleden gewoon zo snel mogenlijk vergeten, wat nu ook weer neit zo simpel was. ''Hoe oud ben je eigenlijk?'' Vroeg hij toen. Even trok ze een wenkbrauw op maar grijnzde toen even."17 ben ik" antwoorde ze rustig."en Jij waarschijnlijk niet veel ouder" Vervolgde ze toen maar. En keek toen weer even naar de stad. Het verleden was voor haar iets waar ze niet meer wou aan denken. Iets dat moet worden vergeten. Omdat dat voorbij was. Alleen het heden was op dit moment belangrijk.

Onderwerp: Re: So hello there dear di mei 29, 2012 8:07 am

So hello there dear Tumblr_ly4v9uvsJn1qgxqjk

Zijn opmerking over het feit dat hij haar niks hoefde te doen creëerde een grijns op haar gezicht. Op een of andere manier gebeurde dat vaker bij hem, maar niet vaker dan vroeger. Vroeger was er maar een vrouw voor hem, maar een vrouw die hij wilde zien lachen. Zijn lieve Melodie, de enige vrouw die een plaats in zijn hart had veroverd. Maar ze was er niet meer. Ze was vermoord door de maffia waar hij nog altijd een lid van was. Hij zweeg en bekeek haar aandachtig. Ze was zeker jonger dan dat hij was, maar waarschijnlijk echt niet veel. "Hunter klinkt ook veel beter" Zei ze en Hunter knikte bevestigend. ''Klopt, dat is dan ook mijn mening.'' antwoordde hij rustig en liet zijn ellebogen steunen op zijn knieën. "ja..." begon ze peinzend." Ik ben hier nog maar een tijdje" antwoorde ze nogal kort en vaagjes. Hunter schudde zijn hoofd, hij hield niet zo van zulke antwoorden. ''Nou de duidelijkheid is ook niet te missen in dat antwoord.'' Antwoordde hij koeltjes en keek haar even strak aan. Even trok ze een wenkbrauw op bij zijn laatste vraag, maar grijnsde toen even."17 ben ik" antwoorde ze rustig."en Jij waarschijnlijk niet veel ouder" Hunter schudde zijn hoofd. ''Ten eerste is dat eindelijk een duidelijk antwoord dat ik van je krijg, en ten tweede nee ik ben niet veel ouder.'' Antwoordde hij kort. ''Ik ben inderdaad niet veel ouder, ik ben 18 jaar oud.'' Verklaarde hij even en sloot zijn ogen even. ''Ik neem aan dat je nog een Pup bent, want ik ken de meeste wel en de nieuwelingen zijn nog steeds pups. En ik twee jaar heb ik jou nog niet gezien.'' Hij hield zijn ogen gesloten en snoof de kille lucht even op.

Hunter Gregorovich

Born and Raised to kill

» this is not smart of you my dear