Character sheet Leeftijd: 17 Years of a burning hell Rang: Right Hand Partner: Love is for weak, a bullet for the strong, fear me!
Onderwerp: Stand strong like an Angel~ wo maa 28, 2012 2:50 am
Kille ogen staarde naar de rug van haar o zo geweldige leader. Ze was dan wel door het stuk onbenul benoemd als Right hand. Het deed haar hem niet minder verachten. Alles aan hem maakte haar boos. Verachtend. Smerig en goor. Ze haatte hem. Vanuit het diepst van haar hart haatte ze hem. Hij zou een vroege dood krijgen, een dood door een patroon uit haar revolver. Zijn lichaam zou wegrotten en nooit zou hij weerkeren. Dat was haar ultime wraak. Sterven zou hij en zij zou leader worden. Zij zou de machtigste leader worden van alle maffia's en daarmee zou ze Londen overheersen en dompelen in angst. Angs voor haar. Angst voor haar woede. Al sinds ze Special was geworden had dit verlangen in haar geborreld. En toen Kayle leader werd had ze zichzelf in moeten houden, een fatsoenlijk plan moeten maken om hem niet meteen af te maken. Het zou haar enkel maar in de problemen brengen. Maar nu, hoe dichter bij ze kwam. Hoe meer ze gebruik maakte van haar rang om hem te vernietigen. Hoe liever ze nu al een mes in zijn rug wou steken en er een einde aan wou maken. Het deed haar grinniken en Kira moest zich inhouden om geen zieke maniakale lach door het metrostation te laten weerklinken. Dat zou enkel maar aandacht vragen. Plus dat Kayle dan weer beangstigd zou worden door haar. Ze grinnikte zacht maar haar hele blik werd strak toen de jongen opstond en de tram instapte die net was aangekomen. Met snelle passen volgde ze hem in de overvolle trein. Geïriteerd keek ze rond tot haar blik weer op zijn zwarte haren vielen. Woede wat zich opborrelde in haar lichaam deed haar bijna naar het mes grijpen dat rond haar been zat gebonden. Doch hielt ze zich nog even in. Het was er nog te vroeg voor. Kayle moest nog leven. Kayle moest sterven voor de ogen van hen waar hij het meest van hielt. En voor de ogen van de andere Leaders. Hun zouden moeten zien, zouden moeten voelen en zouden moeten vrezen voor waar zij toe in staat was. "Kayle!" Klonk haar stem koud, een paar mensen keken op maar haar ogen bleven strak op die van hem. Wachend op zijn reactie. Zou hij al de angst voelen die hij hoorde te voelen voor haar. Of zou hij stom zijn en nog niets verdenken?
Character sheet Leeftijd: 21 Years with a horrible history.. Rang: Nvt Partner: The boy that held my love once will never return for my heart, I'm sure of it..
Onderwerp: Re: Stand strong like an Angel~ wo maa 28, 2012 5:13 am
Cos I'm going out of my mind, And I don't think it's fair. Just when things seemed to be fine, You changed then didn't care. Cos the least you could do, Is to talk this through And I'm going out of my mind, Over you.
"All In!" Riep ze uit boven de stemmen van de menigte. Deze plek haar zo bekend, zo pijnlijk bekend, het vermoorde haar diep vanbinnen. Maar toch moest ze haar mond houden. Melodie Whisper was niet meer, die naam had ze sinds haar zeventiende achter wegen gelaten. Vandaag de dag heette die wonderschone jonge meid Melodie Sorrowsong. Police in hart en nieren. Ze had het criminele leven achter zich gelaten. Had er nooit meer over gesproken. Had al haar deal geld in het voor de laatste keer vervalsen van haar identiteit gestopt en was Melodie Sorrowsong geworden. Een jonge welbeluste rechtvaardige meid die voor de politie wou werken. Met succes en veel verwondering had ze het helemaal doorlopen en was ze geworden waar ze van had gedroomd sinds de massale moorden. Een Politie-agent en dankzij haar verleden een van de beste. Normaal zou ze glimlachen maar nu niet. De plek waar ze was. Waar de brunette zich bevond, het was precies hetzelfde als o zo lang geleden. Toen ze hier nog als een van de beste Specials bij de Silver Shots had gewerkt. Het was dezelfde stad, en o zo dicht bij hun grondgebied. Waarom was ze hierheen geplaatst. Waarom had ze niet tegengestribeld toen ze de naam Londen had horen vallen. Waarom was ze hier nog, en waarom zat ze zichzelf dronken te voeren en te genieten van haar oude truckjes. Haar manipulatieve oogjes en haar vliegensvlugge handjes. Waarom had ze al met haar snelle technieken valsgespeelt? Dit was zij niet meer, zo hoorde ze niet meer te zijn. En toch deed ze het. Puur voor de rush? De kik die dit met zich mee bracht? Of om alles even te vergeten.
"Good job miss." Klonk de stem van de shaker terwijl ze alle stapeltjes naar zich toe geschoven kreeg. Ontschuldig grinnikte ze even terwijl de mannen haar beledigd, sexbelust en woest aankeken. Het deed haar niets, dat was het deel van haar dat flink had liggen rotten in haar bende tijd. Langzaam schoof ze de schijven in haar tasje wat ze hiervoor had meegenomen en bedankte de vriendelijke gure jongens voor het aangename spel. Vervolgde haar weg naar het loket om de plastic schijfjes in te wisselen voor wat waardevolle centjes. Hetgeen wat zo belangrijk was in de wereld van vroeger. Even zuchtte ze. Was ze eigenlijk wel zo veranderd? "Dankje." Klonk haar stem onwillekeurig een betje gepijnigd. Alles in haar had haar gezegt een nieuw leven op te bouwen. En nu ze dat had, leek het allemaal zo vreemd. Misschien moest ze nog wat inkomen. Inkomen met het team hier. Ze was jong, moest nog veel leren. Maar van de onderwereld die zich hier schuil hielt wist ze alles. Hoewel ze onwillekeurig toch liever de andere bendes verraadde dan de Silver Shots. In stilte vroeg ze zich af wie nu de Leader en de Right Hand zouden zijn. Zouden ze ervaren zijn? Of waren het nog maar pups geweest die de macht hadden gegrepen voor iemand het zag. En nog belangrijker, zou die o zo sluwe Special ze nog kennen? Melodie zou nooit gezichten vergeten, zou nooit herrineringen kwijt raken. En als ze het kon, zou ze alles overnieuw doen. Zou ze haar huisje niet hebben verlaten, zou die waar zij ooit van hielt niet hebben vernederd omdat ze dacht dat dat het beste was. Zijn ogen bleven door haar geest spoken. En nooit zou ze hem vergeten. Nimmer meer.. Ze wist nieteens of hij nog leefde, of hij haar nog kon. En als hij dat kon, hoe hij haar zou vinden.. Melodie werd gek. Absoluut gek. En er was maar een remedie, en dat was het dronkenschap.
Moeiteloos vond ze haar weg naar de bar bij het casino waar ze snel achter de toonbank ging zitten. Wat geld neerlegde en zuchtte. "Baco." Klonk haar melodieuze stem zacht terwijl ze de barman onderzoekend aankeek. Nee, hem kon ze niet, vast een nieuw iemand. Misschie was oude Willy gestopt? De man waar ze altijd zo mee had gelachen. Tja ze miste hem eigenlijk wel. Maar ja, wat miste ze niet. Zodra ze de Bacardi Cola voor haar kreeg schoot ze hem in een keer achterover. De herrineringen aan vroeger maakte haar dorstig. En dorstig naar het vergeten al helemaal. Even keek ze de man recht aan met haar donkere, bijna paarse ogen. Haar bruine voorpluk gleed over haar voorhoofd en ze opende haar mond. "Geef me het sterkste wat je hebt." Beval ze hem zacht, de stem van een eens mogelijk leader. Een stem die geen tegenspraak dulde. De man keek haar even verschrikt aan maar pakte toen haar glas weg en draaide zich om naar de muur vol drank. Zachtjes zuchtte Melo terwijl ze haar ogen sloot. Kalm bleef ze zo zitten. Zelfs toen de sterkruikende vloeistof voor haar werd neergezet, enkel knikte ze even met haar hoofd. Pas toen er iemand naast haar kwam zitten opende ze geiriteerd haar ogen. Zonder de jongen of meisje aan te kijken gromde ze bijna licht. "Wat moet je." Klonk haar stem helder terwijl ze recht vooruit bleef kijken. Ja wat moest dit kind hier.. Dat was haar hoofdvraag.
Just call me Melo, I don't earn my birth name anymore.. My tea's gone cold I'm wondering why I.. got out of bed at all The morning rain clouds up my window.. and I can't see at all And even if I could it'll all be gray, but your picture on my wall It reminds me, that it's not so bad, it's not so bad..
Code:
[table align=center border="0" cellspacing=0 cellpadding=0 bgcolor=black][tr][td][img]http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2011/121/8/7/whole_world__by_eritheia-d3fbb9h.png[/img][/td][/tr][tr][td][table align=center border="0" cellspacing=0 cellpadding=0 width=400][tr][td][justify][font=times][color=#39383e][i][size=12][size=13] TEKSTTEKSTTESKTTEKSTTEKA;IOH [/size][center][color=#844350]Just call me Melo, I don't earn my birth name anymore..[/color][/size] [size=10]My tea's gone cold I'm wondering why I.. got out of bed at all The morning rain clouds up my window.. and I can't see at all And even if I could it'll all be gray, but your picture on my wall It reminds me, that it's not so bad, it's not so bad..[/size][/i][/center][/color][/font][/justify][/td][/tr][/table][/td][/tr][/table]