It isn't easy, right?

De gele hoody stak hard af tegen al de donkere kleren die de meeste mensen in het casino droegen en toch lette niemand op de vijftienjarige jongen die zich een weg langs de verschillende tafels baande. Waarom zouden ze ook, wat zou een jongen van vijftien kunnen doen? Dat was een fout die veel mensen maakten en soms kost dat hun leven. Welke puber kickte er dan ook op het vermoorden van mensen en het te slim af zijn van de politie? Hij dus. Zijn mond vormde een 'o' toen hij tegen zo'n rijke vent aanliep. "Sorry meneer, ik keek niet waar ik liep." Marcial keek de man met zijn grote bruine ogen een en liep snel verder toen deze bromde dat het goed was. Een kleine grijns was om zijn lippen verschenen terwijl hij de dikke portefeille opendeed en al het geld eruit haalde. Blijkbaar was dit al het geld dat de man bij zich had gehad, want met meer dan dit liep hij zelfs niet over straat. Het leren ding dropte de jongen in de dichtsbijzijnde vuilbak en begon het geld te tellen. Het was genoeg om zo'n veel te dure auto te kopen, maar hij deed het liever op aan spelletjes poker aangezien hij een auto makkelijk kon stelen als hij wilde. Ja, hij kon al auto rijden, had het allemaal geleerd van zijn zus zodat hij weg zou kunnen komen als er iets mis was. Niet dat hij snel zou vluchten, maar het ging om het idee. De jongen richtte zijn ogen terug op het pak geld in zijn handen en stak een deel ervan in zijn trui en een ander deel in zijn spijkerbroek. Veel mensen waren zo stom om al hun geld op dezelfde plaats te steken waardoor zakkenrollers zoals hij er makkelijk bij konden. Het was een detail, maar een detail dat ervoor zorgde dat je niet in een keer blut was. Na een tijdje kwam de bar eindelijk in zicht en op zijn gemak liet Marcial zich op een barkruk zakken. "Cola." Alcohol dronk hij niet, dat zorgde er toch alleen maar voor dat je niet meer wist wat je deed als je er teveel van op had. Het lemment van het mes dat hij altijd bij zich had prikte wat tegen zijn been en de loop van een Glock 17 drukte in zijn huid. Als maffialid had hij deze twee dingen altijd bij zich, om te moorden en om zichzelf te verdedigen.

Het was best grappig om te zien hoe de man aan de tafel iets verderop zijn geld wilde pakken om nog wat meer in te zetten, maar ineens doorkreeg dat al zijn geld verdwenen was. Ineens begon hij te roepen en te tieren en dat zorgde er alleen maar voor dat de grijns op Marcials gezicht breder werd. Het was gewoon geweldig hoe mensen tekeer gingen als de jongen hun geld gepikt had door gewoon tegen hen aan te lopen. Niemand die hem ooit zou verdenken, tenzij zijn zus hem verklikte natuurlijk, maar hij wist dat Nina dat nooit zou doen. Een blond meisje trok zijn aandacht toen deze in al haar charme naar de bar liep. Meisjes zouden altijd al hun charme moeten gebruiken inplaats van zichzelf op te sluiten in hun huis omdat ze zichzelf te lelijk vonden. Elk meisje was mooi op haar eigen manier en moest dat ook laten zien. Geroep dat veel te dichtbij klonk, trok zijn aandacht en met tegenzin scheurde hij zijn blik van het meisje los. Hij was en bleef een jongen en die waren maar in een aantal dingen geïntresseerd. Een van die dingen waren meisjes en een tweede ding was zelfverdediging. Blijkbaar had die vent zijn portefeille in de vuilnisbak gevonden en zocht hij nu de dader. Langzaam draaide Marcial zich om zodat hij recht naar de bar keek. Het zou stom zijn om te blijven kijken naar de man met een grijns op zijn gezicht die er niet af wilde. Hij draaide zijn hoofd terug een stukje naar rechts toen er iets aan hem gevraagd werd en keek recht in de ogen van het blonde meisje. "Nee inderdaad. Waarom zou ik ook?" Alcohol was gewoon nergens goed voor, je werd er toch alleen maar dronken van en wie had nu iets aan een dronken vijftienjarige?


Mewh