only for the drink

Onderwerp: only for the drink za maa 31, 2012 8:45 am

Met zijn handen in zijn zakken stapte Zac verder. Op dit moment had hij niet echt zin om op het werk te zitten en dossiers te lezen voor meer te weten over die drie maffia's. Daarom heeft hij nu gewoon zijn vrije tijds kleren aan en is een penny nog aan zijn broek gehespt maar is zijn blauw gestreepte hemd erover getrokken. Op dit moment had hij dus zin in een drankje, een goeie martini dus. En ergens waar het nog redelijk druk was waardoor hij niet direct teveel aandacht krijgt. Dus het Casino was te perfecte plek om even te genieten van de drank en de luidruchtige mensen. Dus even stopte hij bij de bewaker knikte even kort naar hem, maar liet niet zijn penny zien. Dat was niet eens nodig. Meestal bij overal waar er bewakers nodig zijn krijg je wel snel het nieuws als er nieuwelingen zijn. Dus het was niet echt makkelijk om nieuw te zijn bij de bewakers of politie in Zac's geval en onopgemerkt te blijven. Toen Zac door zijn donker bruine haren streek stapte hij het casino binnen en keek even kort naar de eerste mensen die in zijn blikveld stonden. Daarna stapte hij automatisch bijna, naar de bar en bestelde een martini terwijl hij op een barkruk ging zitten en zijn armen op de toog legde, maar er ook voor zorgend dat zijn penny niet te zien was. Hij wou niet het onodige aandacht te trekken nu hij hier alleen maar was om te relaxen en niet om mensen op te pakken voor het werk. Natuurlijk zou hij dat wel doen als hij nu hier iemand zou betrappen, maar toch hoopte hij dat het hier op dit moment niet nodig was, want door de lange reis van Bradford moet hij eerst nog een beetje aan zijn nieuwe omgeving wennen. Een jong meisje kwam rechts van hem ook aan de bar zitten. Even keek hij haar koeltjes aan, wreef daarna door zijn warrige haren en keek toen naar de martini die voor hem werd geserveerd en die Zac nog vlug betaalde.

zijn vrije tijds kleren: https://2img.net/h/oi39.tinypic.com/33ym8ad.jpg

Onderwerp: Re: only for the drink za maa 31, 2012 10:27 pm

Het zonlicht scheen speels in haar ogen, haar linkerhand was geklemd om een ‘schattig’ klein tasje dat elegant om haar schouder heen was gegooid. Een grote zonnebril bedekte haar ogen en hakken klakten op de grond. Niets was er te doen vandaag, de maffia waar ze bij zat had even niets te melden. Dus ze had nu wat vrije tijd, voor wat? Sinds ze van haar huis was weggelopen heeft ze nooit iets voor haarzelf kunnen doen. Maar was dat wel nodig? Waarom zou ze niet gewoon mee zijn gegaan met de mensen die haar thuis hadden willen ophalen? Nou, ze haatte het daar. Altijd haar zin, alle tijd die ze nodig had en ouders die zich constant met haar bemoeiden. Ieder kind wilde wel rijke ouders enzo, maar de gevolgen als je dat niet wilde waren dan ook niet leuk. Een zucht verliet haar mond en ze bleef even staan. Ze richtte haar emotieloze blik naar de grond. De stoeprand was bedekt met kauwgom en kleine stukjes mos probeerde langs de randen van de tegels omhoog te kruipen. Zou haar leven er zo hebben uitgezien als ze daar was gebleven? Telkens proberen om hogerop te komen, ook al kan dat niet? Natuurlijk, ze zou levenloos zijn geweest. Jennifer ging met haar hand door haar halflange haren en tilde haar zonnebril wat op. Voor haar was het casino gevestigd, misschien kon ze wat helderder denken bij een drankje. Met haar hakken liep ze er zo onverdacht mogelijk naartoe. Aandacht was haar grootste vijand, ze mocht niets weggeven. Als er nou een Cop hier gewoon zat, was ze er geweest. Een koele glimlach verscheen op haar gezicht, ze kón gewoon geen geheimen verklappen. Ze had dat allang onder controle kunnen houden. Hoe kon ze anders onder de neuzen van haar ouders steeds weer die overvallen plegen. Ze plaatste zichzelf aan de bar en zag een paar krukken naast haar een jonge man zitten. Hij had een beetje warrig donker bruin haar en zijn shirt was blauw en gestreept. Een martini stond voor hem op de bar. ‘Doe maar hetzelfde als die daar.’ Zei ze verleidelijk tegen de barman en wees naar de man links van haar. Nog een keer streek ze met haar hand door haar donkerbruine haar heen en tilde haar zonnebril op en legde die voor haar neer. Geen paar minuten later stond er ook een glas voor haar en nam ze elegant een klein slokje. Meteen voelde ze het drankje naar beneden glijden, maar haar ogen bleven wat kil. Ze draaide haar hoofd naar de jonge man en gaf hem een knikje. Ze wilde liever niet al té veel contacten leggen, wie weet zou ze hem ooit een keer weer tegen komen en misschien wel tijdens een overval. Misschien was het wel een makkelijker leven geweest als ze bij haar ouders was gebleven. Maar toch zou ze dan niet gelukkig geweest zijn, ze schudde heel zachtjes haar hoofd en draaide zich weer om naar haar martini. ‘Geen aandacht op je vestigen..’ Mompelde ze zacht tegen zichzelf.

Onderwerp: Re: only for the drink zo apr 01, 2012 3:09 am

Terwijl Zac naar zijn martini staarde luisterde hij toch wat mensen om hem heen zeiden. Soms vangde hij dingen op dat hij onthoude voor als hij het later nodig had. Even wreef hij door zijn helder blauwe ogen en nam uiteindelijk toch nog een slok van zijn martini. Zac had in zijn ooghoeken opgemerkt dat de jonge dame naast hem even beleefd had geknikt. En omdat het toch geen werk moment voor hem is kan het dus ook geen kwaad om erop te reageren. Opnieuw nam hij een slok van zijn drank en dacht toen even goed na. Nu hij naar hier is gebracht moet hij aan de nieuwe omgeving wennen, en dat weet hij wel maar toch, er was iets waar hij diep aan dacht. Ook moet hij meer over zijn nieuwe partners te weten komen. Niet om tegen hun te gebruiken, maar om ze beter te begrijpen. Onhandig streek hij weer door zijn bruine haren terwijl hij nu zijn drank helemaal leeg dronk. ‘Doe maar hetzelfde als die daar.’ Hoorde Zac de dame zeggen waardoor hij nu toch opnieuw even zijn hoofd draaide en haar inspecteerde met helder blauwe ogen die ijskoud haar stonden aan te kijken, en bekeken haar nu aandachtig aan. Daarna zuchtte hij even en draaide zich toen weer naar de barman om en gaf hem het lege glas. Doordat hij het meisje naast hem in de buurt was hoorde hij haar nog iets mompelen maar verstond juist niet wat ze zei, waardoor hij automatisch even zijn hoofd naar haar omdraaide en haar weer aandachtig aankeek met zijn koude blauwe ogen."Zeg me toch niet dat je alleen voor een drankje kwam" Vroeg hij rustig en keek de jonge dame nu kalmpjes aan.

Onderwerp: Re: only for the drink vr apr 06, 2012 2:57 am

De jonge man streek door zijn donkerbruine haar, hij draaide zijn hoofd om naar haar en Jennifer kon duidelijk zien dat zijn blauwe ogen haar onderzochten. ‘Doe je best maar, je kan niets los krijgen van deze lippen.’ Ze keek even om zich heen, het was niet erg druk, maar ook weer niet leeg. Ze wilde even niets te maken hebben met ‘de foute kant’ van haar. Even geen overval of bedreigingen, gewoon even kalm doen. Maar wat als iemand van de Silver Shots binnen zou lopen en haar zou zien praten met een vreemde? Ze slikte even wat angstig en richtte zich weer op haar drankje. "Zeg me toch niet dat je alleen voor een drankje kwam" Ze schrok bijna op van de plotselinge vraag en draaide zich om naar de man. Twee blauwe ogen waren kalm op haar gericht en ze hield haar hoofd een tikje naar links. ”Sorry, maar ik lette even niet op.” Zei ze op een kille toon en duwde het glas, dat nog halfvol was, wat verder van haar af. Waarom? Waarom moest hij nou iets tegen haar zeggen? Wat als er echt iemand binnen kwam? Jennifer wilde een blik werpen op de ingang, maar hield zich tegen. Misschien kwam ze zo wel wat verdacht over en werd er zo naar de politie gebeld. Dan was ze wel klaar met alles. ”Nee, het is hier altijd wel gezellig. Al die mensen die hier komen en als er nou toevallig eentje langs komt die je kent.” Haar mondhoeken trokken een beetje op bij die gedachte. Haar vrienden hadden haar sowieso al verraden, dus waarom zou ze in hemelsnaam praten met vreemden? Nee, ze was geheel afgesloten van de buitenwereld, alleen de Silver Shots en misdaad konden haar iets schelen. Jennifer haalde haar elleboog omhoog en plantte die op de bar. Haar hand maakte draaiende bewegingen door haar bruine haar en verveeld keek ze naar het halflege glas. Alles was negatief voor haar, zelfs de vrolijke zon die af en toe scheen. Nee, ze was nu al eenmaal in de misdaad terecht gekomen en was niet van plan er zomaar uit te stappen. Ze richtte haar ogen op de jonge man voor haar en zei met een verveelde stem; ”En wat brengt jou hier? Ik denk niet dat je veel vrije tijd nodig hebt, aangezien je er niet zo moe uit ziet ofzo.” Ze kon maar beter wat zeggen, anders was ze al helemaal verdacht. Was het nou wel slim om hier zo te zijn? Iedereen kon haar gewoon zien, het voelde niet zo goed..