We have to do this.

Onderwerp: We have to do this. vr mei 25, 2012 9:48 am

_{Het was al avond en mijn grijns werd groter toen ik op de Mountain High stond. De avond viel al langzaam, tijd om mijn maffia te trainen op hun technieken, snelheid, inzicht en hogere rangen. Ik had een sigaar tussen mijn lippen en nam er diepe halen van. Ja ik was maffia baas en dat liet ik dan ook maar al te graag zien. Ik keek verder over het uitzicht dat ik had over de stad vanaf hier. Al die lichtjes, het waren er wel duizenden, waren vanaf hier het best te zien. Duivels zou ik ze noemen, als je ze zo zag. Maar wie was er nou duivels genoeg. Waarschijnlijk wist ik het wel, de duivel was hier.
Maar of mijn leden dat zo vonden. Rustig pakte ik mijn Colt 1911 Gold Cup National Match Edition en richtte hem de lucht in. Het goud wat om mijn wapen bevestigd was, blonk in het maan licht in de hemel. Een korte grijns verliet mijn mond, terwijl ik de trekker naar achter haalde. Hij was geladen en een kleine druk naar achter, dan zou hij af gaan.

Ik wist precies hoe ik mijn leden bij elkaar moest roepen. Een knal zal al voldoende zijn om hun aandacht te trekken en dan was het mijn taak om naar de tempel te gaan, waar ik ze zou ontmoeten. Ik spande mijn spiertjes in mijn wijsvinger aan, waardoor ik de trekker over zijn drempel liet gaan. Een enorme knal vanuit mijn Colt kon je tot ver van hier horen. Sommige vogels, ook al was het laat, schrokken verwilderd op en vlogen wild weg. De tijd drong en ik moest nu zo snel mogelijk richting de tempel komen voor mijn leden er zelf waren.
Ik liep, de berg af naar beneden. Doorkruiste een bos, waarbij ik mijn steekwapen in de aanval had. De laatste tijd liepen er hier indringers rond. Tijd om de beveiliging hier eens te gaan aanpassen. Zeker nu hij vaker op de avond wilde gaan trainen. Het zou sneller hun leven kosten op deze manier, zonder dat ze iets deden. Vermoord worden op je kamp, het zou je maar gebeuren. Maar het betekende ook dat ik dan geen goede leider was.

Iets wat ik niet graag wilde horen, want ik wilde het goed voor mijn leden hebben. Ze waren dan grote badass-en, maar alsnog had hij een klein hartje voor het leven van medegenoten die ook mee vochten voor anderen hun bestaan in de maffia. Dus leven was hier belangrijk. Ik hoorde in de verte voetstappen en het klonk niet als een van mijn leden. De voetstappen waren te snel, te hard en bijna op een moordend tempo mijn kant op. Ik liet mijn hand mijn Colt al stevig vast en voor me houden terwijl mijn steekwapen het licht van de maan liet weerkaatsen en ik een paar dingen zou kunnen zien.
“You wanted a show?” Grijnzend keek een jonge jongen mij aan, terwijl ik hem eens bekeek. Hij stond al in de aanval om mij te doden, maar ik liet het niet toe. “Stop met waar je mee bezig bent en sluit je aan bij the Morsmordre.” Probeerde ik, om zijn leven hier bij te laten voegen. Maar ja, hij wilde het zelf niet. Gevaarlijk kwam hij op mij af, terwijl hij nee schudde en me alles verweet. Ik had nog niet zo veel bijzonders gedaan, maar toch kreeg ik de grootste verweten naar mijn hoofd geslingerd. De meeste van de 10 keer was ik niet eens aanwezig geweest bij de gebeurtenissen die werden genoemd.

Uiteindelijk werd ik gewoon helemaal gek van de jongen voor me. Ik liet mijn vinger weer de trekker naar achteren halen, zodat hij weer geladen was. De jongen bleef maar verder naar mij toe komen, tot ik mijn vinger verder naar achteren haalde in de kogel uit mijn Colt vloog, recht op de jongen af. Het was dik in de roos. De kogel doorboorde zijn lichaam, op de plek van zijn hart. Bloed spoot eruit, terwijl mijn grijns breder werd. Luid gekreun en gegil kwam uit zijn mond. Ik vond het wel tijd dat er eens wat stilte heerste hier en de kogelschoten gehoord werden. Rustig, maar dan ook gewoon heel erg rustig liep ik op hem af, terwijl ik hem nog eens door zijn been, arm, buik en daarna door zijn hoofd heen schoot. Alsof het nog niet genoeg was zette ik mijn mes door zijn keel heen.
Ik was een moordenaar, maar dat zou ik altijd blijven. Het was voor mijn eigen veiligheid, maar alsnog had het anders gemoeten.

Ik gooide het lichaam in het moeras en keek er na. “Zonde, je had beter mijn kant kunnen kiezen, maar je wilde het zelf.” Ik liep snel naar het hoofdkwartier, waarbij ik nieuwe kogels uit mijn kantoor nam en terug in mijn Colt stopte. Niet alleen de Colt die ik net had gebruikt, ook mijn tweede Colt nam ik er bij mee, met nog wat extra kogels. Je zou maar nooit weten hoe er bij de training werd gereageerd. Al vrij snel kwam ik terug buiten en liep naar de tempel die in de buurt stond.
Toen ik aankwam, zag ik dat er nog niemand was, beter, nu was ik tenminste niet te laat. Met een grijns stond ik, weer met een sigaar, tegen een pilaar aan om te wachten tot ze er allemaal waren. Mikaela, Lost, Aeron, Alex, Hunter, Sakura, Angel, Zahn, Veronica en Damon. Ja ik kende mijn leden wel goed uit mijn hoofd. Rustig nam ik de trekjes van mijn sigaar en ademde ze uit in figuren.

Het duurde ook niet lang voor ik de eerste voetstappen in mijn richting hoorde, maar ik was wel op mijn hoede. Straks was het weer zo’n indringer. Maar gelukkig was hij het niet. Na ik al de gezichten van mijn leden zag, begon ik met mijn toespraak en gooide mijn sigaar op de grond, terwijl ik hem kapot trapte. Ik keek op en keek elke Morsmordre lid aan. “Welkom bij de training van vanavond uw allen. Ik hoop niet dat ik jullie stoor, zo wel, dit is belangrijker. Ik wil jullie vanavond trainen, maar ook zien hoe jullie vaardigheden, snelheid en inzicht, technieken zijn, maar voor sommigen bestaat er zelfs een kans om hoger op te komen.” Begon ik mijn speech en keek ze grijnzend aan.
Ik was nog lang niet van plan om snel te beginnen. “Ik wil jullie graag meenemen, deze tempel in, waarbij alles staat opgesteld voor jullie opdrachten.” Ik duwde me aan mijn schouders omhoog en liep de tempel binnen, terwijl ik het gebaar maakte dat ze allemaal mee moesten komen.

“Zoals jullie hebben gemerkt, heb ik jullie eerst maar jullie gang laten gaan in dit gebied. Ik moet zeggen, jullie doen het goed, maar we moeten toch meer gaan letten op indringers. Ik heb net al helaas een moeten afmaken. Maar daar gaat het vanavond niet om. Ik wil jullie in tweetallen zetten. Daarbij gaan jullie een gevecht aan met die mannetjes daar.” Ik wees naar de poppen die in rijen stonden. Zelf stond je er minstens 10 meter vanaf. “Jullie helpen elkaar de vaardigheden beter, je laat je inzicht, snelheid en techniek zien. Van sommige wil ik bekijken of ze klaar zijn voor de hogere rang.” Ik stopte even en haalde adem, terwijl ik ze stuk voor stuk aan keek.
“Laat ik beginnen bij de rang ‘Pup’. Ik wil graag dat Mikaela en Alex bij rij nummer 1 gaan staan. Vanavond zijn jullie elkaars partners. Het tweede stel voor vanavond dat bij rij nummer 2 gaat staan is Lost met Sakura. Ik weet het, Gangster en Pup. Maar ik vind het een goede combinatie om jullie samen elkaar te laten helpen. Dan bij rij nummer 3 wil ik graag Aeron met Damon zien. Ik verwacht een hoog resultaat van jullie! Dan wil ik Hunter en Veronica samen bij rij nummer 4 hebben. Als laatste zet ik Zahn en Angel bij rij nummer 5. Dan kunnen jullie naar jullie plaatsen gaan en beginnen met de opdracht elkaars vaardigheden beter te leren kennen en te helpen waar het nodig is. Mocht je vragen hebben, ik ben wel in deze zaal aan het rond lopen om jullie te helpen wanneer het nodig is. Nog vragen op dit moment?”

Ik keek mijn leden aan en keek naar de opdracht die achter mij stond. De mannetjes zouden gaan bewegen en een bedreiging vormen, nu moesten ze met hun gun of wapen het slachtoffer neer zien te krijgen, alleen dan zouden ze ophouden. “Iedereen graag zijn gun en wapen in de aan slag als er geen vragen zijn. Wel dan kunnen we beginnen neem ik aan?” Rustig ging ik op de achtergrond staan, terwijl ik via camera’s in een hoekje kon zien wat er gebeurde in het gebied rondom de tempel heen. Als goed is zou het vanzelf beschermd raken tegen indringers, omdat we een bepaald gebied binnen waren getrokken. Een speciaal soort radar en infra-rode camera letten erop wanneer er iemand deze tempel binnen kwam. Natuurlijk wist hij wel wie de leden waren. Indringers zou hij zo alarm voor slaan.}

/Enkel voor "the Morsmordre" leden!!/

Onderwerp: Re: We have to do this. vr mei 25, 2012 10:49 am

-Mweh sawry voor inactiviteit

Langzaam rekte Aeron zijn schouders uit terwijl hij zijn hand even op zijn broers schouder liet vallen. Hij grijnsde breed naar Damon en keek daarna weer naar Tom. Hij wist wat voor dat het vandaag was en hij was er meer als klaar voor. Nonchalant gaapte hij even terwijl hij de rest aankeek. Ze waren met een wellicht kleine groep maar ze waren sterk en ze zouden sterker worden. Morsmordre had iets wat geen enkele andere Maffia had. Morsmordre had Damon en hem. The cursed twins.
Geluidsloos was hij Tom gevolgd toen die had gesproken en die had hen hierheen mee genomen. Aeron grijnsde zacht terwijl hij zijn handen over elkaar sloeg en uiteindelijk toch maar wat aandacht op zijn Leader wierp. “Zoals jullie hebben gemerkt, heb ik jullie eerst maar jullie gang laten gaan in dit gebied. Ik moet zeggen, jullie doen het goed, maar we moeten toch meer gaan letten op indringers. Ik heb net al helaas een moeten afmaken. Maar daar gaat het vanavond niet om. Ik wil jullie in tweetallen zetten. Daarbij gaan jullie een gevecht aan met die mannetjes daar.” Ik wees naar de poppen die in rijen stonden. Zelf stond je er minstens 10 meter vanaf. “Jullie helpen elkaar de vaardigheden beter, je laat je inzicht, snelheid en techniek zien. Van sommige wil ik bekijken of ze klaar zijn voor de hogere rang.” hij stopte even en haalde adem, terwijl hij ze stuk voor stuk aan keek.
“Laat ik beginnen bij de rang ‘Pup’. Ik wil graag dat Mikaela en Alex bij rij nummer 1 gaan staan. Vanavond zijn jullie elkaars partners. Het tweede stel voor vanavond dat bij rij nummer 2 gaat staan is Lost met Sakura. Ik weet het, Gangster en Pup. Maar ik vind het een goede combinatie om jullie samen elkaar te laten helpen. Dan bij rij nummer 3 wil ik graag Aeron met Damon zien. Ik verwacht een hoog resultaat van jullie! Dan wil ik Hunter en Veronica samen bij rij nummer 4 hebben. Als laatste zet ik Zahn en Angel bij rij nummer 5. Dan kunnen jullie naar jullie plaatsen gaan en beginnen met de opdracht elkaars vaardigheden beter te leren kennen en te helpen waar het nodig is. Mocht je vragen hebben, ik ben wel in deze zaal aan het rond lopen om jullie te helpen wanneer het nodig is. Nog vragen op dit moment?” Aeron's blik kruisde die van Tom en hij begon breed te grijnzen. Natuurlijk zou hij geplaatst zijn bij Damon. Die twee paren perfect samen. Los van elkaar sterk maar samen. Onverslaanbaar. “Iedereen graag zijn gun en wapen in de aan slag als er geen vragen zijn. Wel dan kunnen we beginnen neem ik aan?” Rustig ging ik op de achtergrond staan, en Aeron rekte zich nogmaals uit waarna hij zijn broer op zijn schouder sloeg. "Let's show them someting." Klonk zijn stem terwijl hij breed grijnsde en heel even wachtten op zijn oudere tweelingbroer.

Onderwerp: Re: We have to do this. vr mei 25, 2012 9:07 pm

MY BIG TRANSFORMATION

Mikaela zuchtte, ze was niet zo lang weer in Londen. Een tijdje was ze weg gegaan maar daar had ze zo haar eigen redenen voor. Ze had heel even haar ouders van ver gezien maar dat was ook al ze miste hen niet zien maar had gewoon zin om te zien hoe het men hen ging. Misschien zou ze op een dag wel het lef hebben om aan te kloppen maar nu wou ze dat nog niet, de haat die ze koesterde was er wel nog. Natuurlijk niet meer zo sterk als in het begin. Met sierlijke passen stapte Mikaela op de berg. Nu ze toch weer in londen was kon ze even goed meteen nara het hoofdkwartier stappen en zich daar weer aanmelden. het was niet dat Mika van plan was om alles te zeggen waar ze naartoe was gegaan, maar als ze het vragen wat MIkaela trouwens bedwijfeld dan kan ze wel zo een klein stukje zeggen, vaag maar het was toch iets. Behendig streek ze door haar haren. Toen ze haar ouders van ver had zien weggaan was ze haar kamer binnen geslopen, helemaal simpel voor haar. Het had haar toch wel een steek van pijn ondergaan toen ze zag dat haar kamer nog precies was zoals Mika het had achter gelaten. Haar gitaar had ze meteen gegrepen, het kon haar niet schelen dat haar ouders zouden zien dat ze hier misschien zou zijn kunnen geweest. Uiteindelijk heeft MIkaela haar gitaar ergens in London verborgen. Even moest Mika grijnzen, ze was best nieuwsgierig naar de welkom die haar stond te wachten. Ze was nog maar amper te herkennen, wel bijna helemaal nie tmeer zelf. Haar eerst blonde lokken waren veranderd naar permanente ravenzwarte lokken. Haar zilverkleurige ogen waren een transformatie ondergaan en zijn nu ijsblauw dat het wel leek door je ziel te kunnen kijken. En haar blanke huid had nu een heel licht bruin velletje doordat ze vaak dingen had moeten doen in de zon. Maar het meest was veranderd was haar innerlijk. Mikaela was kil en bijna helemaal emotieloos geweest toen ze Tom onmoete, maar dat was verleden tijd nu was ze een jonge dame die haar charme helemaal uitstraalde. Nieuwsgierig hoe lang het zou duren voor ze beseffen wie ze was kon lachwekkend zijn. Natuurlijk kan het ook wel gevaarlijk zijn want ze kunnen haar als een indringer zien maar ze had getraind buiten londen en haar Nighthawk .50C zat op een plaats dat ze snel kon voor grijpen."Hallo lieve mensjes" Grijnsde ze Charmant toen ze Tom en de rest zag.

Onderwerp: Re: We have to do this. di mei 29, 2012 7:32 am

We have to do this. Tumblr_ly4v9uvsJn1qgxqjk

Hunter koele blauwe keken strak naar de leider van zijn maffia. Tom was jonger dan dat hij was, niet dat het hem eigenlijk deerde. Hij was blij met de positie die hij al in zijn hand had. Niet dat hij het erg had gevonden als hij nog een rang lager had gezeten, dan was hij waarschijnlijk een specialist geweest. Hij was dan een ware vuurwapenspecialist geweest, met zijn schatjes altijd op zijn heupen hangend. Hij kon elke afstand klein maken met als enige zijn handwapens, hij was een scherpschutter met twee handen. Even grijnsde hij in zichzelf, maar zijn grijns was niet vrolijk. Het was eerder een duivelse grijns, een grijns die toonde dat hij veel sterker was dan anderen soms wel eens dachten. Op zijn heupen hingen een originele, uit oosterijk geïmporteerde glock. Het wapen waar hij het best mee kon omgaan, hoewel hij er wel veel meer had dan alleen die. Maar de rest was eerder voor verzameling, alleen wanneer de nood aan de man kwam zou hij ze gebruiken.

Nu wachtte hij geduldig op de woorden die Tom zou gaan uitspreken. Hij keek even langzaam rond en herkende natuurlijk een behoorlijk aantal. Dat moest hij ook wel, hij zou zich moeten schamen als hij niemand kende en toch zijn positie behield. “Welkom bij de training van vanavond uw allen. Ik hoop niet dat ik jullie stoor, zo wel, dit is belangrijker. Ik wil jullie vanavond trainen, maar ook zien hoe jullie vaardigheden, snelheid en inzicht, technieken zijn, maar voor sommigen bestaat er zelfs een kans om hoger op te komen.” Hunter rolde met zijn ogen bij het zien van Toms grijns. Hij had vast wel wat beters te doen, te gokken waarschijnlijk. Hopend haar daar weer te zien. Meteen schudde hij dat uit zijn gedachtes, daar mocht hij nu niet aan denken. Het was te gevaarlijk voor nu, maar later zou hij haar wel opzoeken. Nu moest hij zich concentreren op de taak die Tom hen zou gaan geven. “Ik wil jullie graag meenemen, deze tempel in, waarbij alles staat opgesteld voor jullie opdrachten.” Dit was wel weer te verwachten en zwijgend stak hij zijn handen in zijn zakken. Hij was niet echt de spraakzaamste van allemaal, maar hij wist wel altijd wat hij zei. En wat hij zei was vaak wel slim en goed getimed.

“Zoals jullie hebben gemerkt, heb ik jullie eerst maar jullie gang laten gaan in dit gebied. Ik moet zeggen, jullie doen het goed, maar we moeten toch meer gaan letten op indringers. Ik heb net al helaas een moeten afmaken. Maar daar gaat het vanavond niet om. Ik wil jullie in tweetallen zetten. Daarbij gaan jullie een gevecht aan met die mannetjes daar.” Zodra iedereen binnen was begon Tom uit te leggen. Met een grijns keek Hunter even naar de mannetjes die Tom bedoelde. Die waren gemakkelijk neer te halen, zowel alleen als in een team. “Jullie helpen elkaar de vaardigheden beter, je laat je inzicht, snelheid en techniek zien. Van sommige wil ik bekijken of ze klaar zijn voor de hogere rang.” Hunter grinnikte heel zacht, hij was klaar voor alles. “Laat ik beginnen bij de rang ‘Pup’. Ik wil graag dat Mikaela en Alex bij rij nummer 1 gaan staan. Vanavond zijn jullie elkaars partners. Het tweede stel voor vanavond dat bij rij nummer 2 gaat staan is Lost met Sakura. Ik weet het, Gangster en Pup. Maar ik vind het een goede combinatie om jullie samen elkaar te laten helpen. Dan bij rij nummer 3 wil ik graag Aeron met Damon zien. Ik verwacht een hoog resultaat van jullie! Dan wil ik Hunter en Veronica samen bij rij nummer 4 hebben. Als laatste zet ik Zahn en Angel bij rij nummer 5. Dan kunnen jullie naar jullie plaatsen gaan en beginnen met de opdracht elkaars vaardigheden beter te leren kennen en te helpen waar het nodig is. Mocht je vragen hebben, ik ben wel in deze zaal aan het rond lopen om jullie te helpen wanneer het nodig is. Nog vragen op dit moment?” Hunter keek even naar Veronica en knikte even naar haar. Langzaam liep hij naar de rij die voor hen bedoeld was en liet zijn hand even afzakken naar zijn heup. Maar hij had altijd nog een geheim wapen verborgen in zijn laars. Het was exact dezelfde Glock 19 als die om zijn heup hing. Maar deze was op een speciale manier verwerkt in de motorlaarzen die hij vaak droeg. Vragen had hij niet, de opdracht was simpel en duidelijk.

“Iedereen graag zijn gun en wapen in de aan slag als er geen vragen zijn. Wel dan kunnen we beginnen neem ik aan?” Hunter grijnsde en trok in een soepele beweging zijn vuurwapen uit het holster op zijn heup. Hij kon het niet laten om hem even te spinnen en met een al even soepele beweging eindigde zijn wapen in de perfecte positie in zijn hand. ''Stil haven't lost it.'' Zei hij tegen zichzelf en keek even op. Zijn blauwe ogen richtte hij op Veronica en knikte opnieuw naar haar. ''Zeg ben je er klaar voor?'' Vroeg hij en grijnsde even kort. Hij was geen opschepper maar hij hield ervan om zijn kunsten te tonen. Uit ongeduld begon hij toch weer met zijn Glock te spinnen, wachten was ook niet iets voor hem. Hij wachtte echter nog op haar antwoord en op de go van Tom. Vironica was net zoals hij een goede handelaar van vuurwapens maar zij kon ook wel een aantal dingen met explosieven. Dat was altijd wel handig, en het opblazen van dingen was leuk. Hij schudde even zijn hoofd en richtte zijn ogen op de mannetjes, klaar om toe te slaan.

Hunter Gregorovich

Born and Raised to kill